ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ MATRIX...

Η εικόνα που θα σας περιγράψω είναι αληθινή και μου την μετέφερε ο αδερφός μου που πριν λίγες μέρες επισκέφτηκε το “The Mall” (έτσι γράφεται; Μάλλον…), το περίφημο πολυκατάστημα στην Αθήνα:

Σε ένα σουβλατζίδικο μέσα στο “The Mall” εργαζόταν ένας τύπος γύρω στα 40, έκοβε και τύλιγε σουβλάκια και πίτες κάθιδρος δίπλα στον πυρακτωμένο γύρο. Μια παρέα πελατών πρόσεξε πως φορούσε βέρα και δεν δίστασαν να τον ρωτήσουν για την οικογένειά του. Πάνω στην κουβέντα τον ρώτησαν για τη δουλειά του και τους είπε πως δουλεύει εκεί οκτάωρο με μισθό 580 ευρώ, και ότι επίσης κάνει και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλει πέρα.

Φανταστείτε το. Ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας παλεύει με δυο δουλειές για να βγάλει λίγο περισσότερα από 1.000 ευρώ για να ζήσει την οικογένειά του! Ξέρετε πόσοι τέτοιοι ζούνε δίπλα μας; Χιλιάδες. Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τους υπολογιστές και το ιντερνέτ, έχοντας κάποιες «καθωσπρέπει» δουλίτσες, μάλλον δεν μπορούμε να μπούμε στη σκέψη και στην καθημερινή ζωή του φίλου μας του σουβλατζή. Στους περισσότερους από μας μάλλον είναι αδιανόητο να φανταστούμε τους εαυτούς μας να κόβουν κοψίδια από γύρο, να τυλίγουμε πίτα και να τα σερβίρουμε στους πελάτες, κι όλα αυτά σε θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς…

Το παράδειγμα αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά που μπορείτε να δείτε παρατηρώντας τον καθημερινό κόσμο γύρω σας: Πιτσιρικάδες που τρέχουν (ανασφάλιστοι με ανασφάλιστα μηχανάκια) στα delivery και βασίζονται στο pour-boir μας για ένα παραπάνω χαρτζιλίκι, κορίτσια που δεν κατάφεραν να μπούνε σε ένα πανεπιστήμιο και μεγαλώνουν δουλεύοντας ως λαντζιέρες σε εστιατόρια, ως γαζώτριες σκυμμένες πάνω σε μια μηχανή, ή (αν είναι τυχερές και ο Θεός τις έπλασε ομορφούλες) ως πωλήτριες σε εμπορικά μαγαζιά. Όλα αυτά και πόσα ακόμα… Είναι άνθρωποι που ήταν πιθανόν συμμαθητές μας στο σχολείο και σήμερα ο καθένας έχει τραβήξει το δρόμο του.

Στα αυτιά όλων αυτών οι περισπούδαστες εξαγγελίες για μαγικές λέξεις όπως Ανάπτυξη, Πρόοδος, Μεταρρυθμίσεις, Ευημερία, Κοινωνική Πολιτική κλπ, είναι ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ. Το σύστημα της οικονομίας που μας μεγάλωσε προβλέπει πως όλες αυτές οι μεγαλοστομίες δεν θα ισχύουν για όλους. Θα αφορούν το 10% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού το οποίο θα ευημερεί εις βάρος των υπολοίπων. Τόσο απλά.

Αλλά ας μην το πλατύνουμε τόσο. Κοιτάξτε απλά γύρω σας. Όσοι από εσάς έχετε δει το Matrix (κι αν δεν το έχετε δει ψάξτε το στα videoclub) θα καταλάβετε την ομοιότητα από την οποία έδωσα τον τίτλο στο σημερινό άρθρο. Στο σενάριο της ταινίας όλοι οι άνθρωποι έχουν υποταχθεί από τις μηχανές, τους κρατάνε φυλακισμένους για να παίρνουν βιοενέργεια από τα σώματά τους και για να μην εξεγερθούν προβάλλουν μέσα στο μυαλό τους ένα διαδικτυακό πρόγραμμα, το Matrix, με εικόνες από έναν φανταστικό κόσμο, τον κόσμο που βλέπουμε γύρω μας. Έτσι κανένας δεν έχει συναίσθηση πως είναι φυλακισμένος, κανένας δεν καταλαβαίνει πως οι μηχανές απλά τον «καλλιεργούν». Το μόνο που αντιλαμβάνεται είναι η καθημερινότητα που προβάλλεται στη σκέψη του, οι εικόνες της υποτιθέμενης ζωής του. Για βρείτε μου λοιπόν διαφορές και ομοιότητες. Ποιες είναι περισσότερες;

Σήμερα η ανθρώπινη ράτσα, τουλάχιστον το κομμάτι που ζει στον «δικό μας» δυτικό κόσμο, αποτελείται από τον (ας τον ονομάσουμε έτσι) Μέσο Άνθρωπο. Ο Μέσος Άνθρωπος είναι ένα ον που έχει γύρω του πολλούς όμοιούς του και κάνει κάθε μέρα τα ίδια συνηθισμένα πράγματα: Ξυπνάει το πρωί, πηγαίνει τα παιδιά του στο σχολείο, τρέχει μην αργήσει στη δουλειά του, περιμένει με λαχτάρα να περάσει το ωράριό του όσο το δυνατόν πιο ήσυχα, τρέχει ξανά να προλάβει να πάρει τα παιδιά από το σχολείο, κοιμάται μια ωρίτσα για να συνέλθει από το οκτάωρο και το άγχος του, μετά κάθεται μπροστά στην τηλεόραση, αποχαυνώνεται για ώρες, νυστάζει, κοιμάται. Και το κυριότερο, τρομάζει στην ιδέα πως μπορεί να κάνει κάποια μέρα κάτι διαφορετικό. Ο Μέσος Άνθρωπος ζει σε μια κοινωνία μονομορφοποιημένων Μέσων Ανθρώπων όπου κάθε διαφορετικότητα ισοπεδώνεται και δαιμονοποιείται. Το ρόλο των μηχανών του Matrix στην κοινωνία μας τον παίζει το οικονομικό μας σύστημα. Το ρόλο του ίδιου του προγράμματος Matrix τον παίζουν σήμερα οι ψεύτικες εικόνες που μας προβάλλουν καθημερινά κυρίως με την τηλεόραση, με κατασκευασμένα προβλήματα και με ψεύτικα γεγονότα.

Και τι απομένει; Ο ρόλος των ανθρώπων. Στην ταινία κάποιοι καταφέρνουν να αποδράσουν από το Matrix και ζούνε μέσα στον πραγματικό κόσμο προσπαθώντας να ελευθερώσουν και τους υπόλοιπους. Κάποιοι καταφέρνουν να βρούνε το δρόμο προς την πραγματική ζωή. Αυτό είναι που μας μένει να κάνουμε. Ο καθένας με τον τρόπο του ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε τη χαρά της ζωής με όποια μορφή μας αρέσει. Ας μην αφήσουμε το Matrix της εποχής μας να απορροφήσει τις Σταγόνες Ζωής που μας αναλογούν. Η επιτυχία μας θα κριθεί από το πόσοι Μέσοι Άνθρωποι γύρω μας θα ζήσουν σαν πραγματικοί Άνθρωποι. Χαμογελάστε και μιλήστε στους δίπλα σας, στους γείτονες (και κυρίως στις γειτόνισσες), βρείτε γρασίδι και παίξτε με τα παιδιά σας εκεί, κάντε μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα, κάντε τέλος πάντων κάτι που να σας φέρει επιθυμία να φωνάξετε δυνατά! Αυτό. Θέλω να ακούω φωνές από αύριο!