ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ - ΟΣΕ: ΞΕΦΟΡΤΩΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ! ! !

Ναι, ξεφορτωθείτε τους! Αρκετά χρόνια τώρα ακούμε για σενάρια πώλησης, για «διατήρηση των κεκτημένων των εργαζομένων», για Άραβες, Κινέζους, Άγγλους και Μποτσουανέζους επενδυτές, αλλά αποτέλεσμα ακόμα τίποτα. Ή μάλλον, για να ακριβολογώ, όχι τίποτα… Το αποτέλεσμα είναι να πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι καθημερινές απώλειες μιας ζημιογόνας εταιρίας! Και δεν είναι λίγα τα λεφτά: κάπου 1 εκ. ευρώ την ημέρα μόνο για την Ολυμπιακή! Το φαντάζεστε; Κάθε μέρα! Τόσα κι ακόμα περισσότερα είναι τα χρήματα με τα οποία ζημιώνει το Δημόσιο ο ΟΣΕ, η δεύτερη μεγάλη πληγή…

Με λίγα λόγια πληρώνουμε μισθούς και πάγια έξοδα δυο οργανισμών με απαρχαιωμένη δομή λειτουργίας, με υπεράριθμους υπάλληλους, και με εσφαλμένη λειτουργική πρακτική. Θα επικεντρωθώ στο άρθρο αυτό στην περίπτωση της Ολυμπιακής επειδή τυχαίνει να γνωρίζω αρκετά πράγματα από σχεδόν πρώτο χέρι.

Μέχρι πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, ο αδερφός μου εργαζόταν στην Ολυμπιακή ως συμβασιούχος. Και το έκανε απλά από την ανάγκη βιοπορισμού, με αμοιβή 600 ευρώ το μήνα, πράγμα που αποδεχόταν βλέποντας γύρω του την ανεργία να έχει γίνει καθημερινότητα.

Τι γινόταν λοιπόν εκεί; Στο αεροδρόμιο όλη τη δουλειά την έβγαζαν οι συμβασιούχοι! Ναι, αυτοί οι συμβασιούχοι των 600 ευρώ! Αυτοί έκαναν τις δουλειές της πίστας του αεροδρομίου, αυτοί δέχονταν την μεγάλη πίεση του επιβατικού κοινού, δεδομένου μάλιστα πως οι εξάμηνες συμβάσεις τους λάμβαναν χώρα ως επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες, μια και η Κρήτη, όντας τουριστική περιοχή, δέχεται μεγάλο όγκο τουριστών εκείνη την περίοδο του έτους. Οι μόνιμοι υπάλληλοι της εταιρίας είχαν αναλάβει τον δυσβάσταχτο ρόλο του κηφήνα! Με μισθούς που στην χειρότερη περίπτωση ήταν 2.000 ευρώ και με εφάπαξ της τάξης των 70.000 ευρώ! Αυτές οι μόνιμες συμβάσεις με όρους που θα ζήλευαν και υψηλά αμειβόμενοι γιατροί (οι οποίοι μάλιστα καλώς αμείβονται γερά, δεδομένου της ευθύνης που αναλαμβάνουν και της γνώσης που απαιτείται για να κάνουν τη δουλειά τους), αυτές λοιπόν οι συμβάσεις μόνιμης αργομισθίας είναι η γάγγραινα της Ολυμπιακής.

Βασιζόμενοι στην Συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας της θέσης εργασίας τους, αυτοί οι κηφήνες λοιπόν, απολαμβάνουν προνόμια και επιδόματα αφάνταστα για τους περισσότερους ημών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μόνιμου υπαλλήλου της Ολυμπιακής που λάμβανε και λαμβάνει επίδομα χρήσης Η/Υ χωρίς καλά καλά να ξέρει πού βρίσκεται το ENTER στο πληκτρολόγιο! Οι αεροσυνοδοί παίρνουν επιδόματα κομμωτηρίου, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε η Ολυμπιακή να προσλάβει από μια μόνιμη κομμώτρια σε κάθε αεροδρόμιο, μειώνοντας έτσι τα πάγια έξοδά της. Για να μην αναφέρω παραδείγματα υπαλλήλων που εμφανίζονται στα γραφεία της Ολυμπιακής, πίνουν τον καφέ τους άλλοτε εκεί, άλλοτε σε διπλανή καφετέρια, και μετά βγαίνουν στην πόλη για τις δουλειές τους! Αργότερα επιστρέφουν στο γραφείο για να πάρουν τα πράγματά τους και να τελειώσουν έτσι άλλη μια μέρα δύσκολη στη δουλειά. Άλλες φορές πάλι δεν πάνε καθόλου! Συνεννοούνται με τους συναδέλφους τους και ένας από αυτούς χτυπάει τις κάρτες και των υπολοίπων! Πληρώνονται χωρίς να πατάνε καθόλου το πόδι τους στη δουλειά! Για να μην αναφέρω τα δωρεάν εισιτήρια που «δικαιούνται» και τόσα άλλα «προνόμια»…

Πριν από δυο περίπου χρόνια, όταν είχε αρχίσει έντονα η συζήτηση για την πώληση της Ολυμπιακής, είχαν λοιπόν θορυβηθεί οι κηφήνες και έβαλαν μπρος τους συνδικαλιστές τους! Με πρωτεργάτη τον κ. Πατέστο (γνωστό μας από τα τηλεοπτικά παράθυρα), άρχισαν να γυρνάνε τα αεροδρόμια όλης της χώρας για να εξασφαλίσουν συμπαράσταση στο αίτημά τους να παραμείνει η κατάσταση ως έχει…

Ξέρετε τι έγινε λοιπόν όταν έφτασε η αντιπροσωπεία αυτή των συνδικαλιστών με επί κεφαλής τον περίφημο κ. Πατέστο, εδώ στην Κρήτη; Οι συμβασιούχοι μόνο που δεν τους άρχισαν στις μπουνιές! Αγανακτισμένοι από την καθημερινή τους επιβάρυνση στη δουλειά και βλέποντας πως την ίδια ώρα οι βολεμένοι μόνιμοι όχι μόνο δεν τους βοηθάνε στο καθημερινό τους ζόρι, αλλά ζητούν αυτό να συνεχίσει να συμβαίνει, εξοργίστηκαν!

Για όλα αυτά λοιπόν, έχω την γνώμη πως πρέπει σύντομα να ξεφορτωθούμε αυτόν τον μπελά! Και μην ακούσω κραυγές όπως «Τι θα γίνουν οι μόνιμοι υπάλληλοι; Θα απολυθούν;». Δε με ενδιαφέρει και δεν τους διαχωρίζω από όλους τους άλλους που μη έχοντας τα προνόμιά τους, επίσης κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους. Γιατί δηλαδή θα πρέπει το Κράτος να διασφαλίσει αυτούς, και όχι π.χ. τους αγρότες, που λόγω μιας κακοκαιρίας ή λόγω κάποιων κερδοσκοπικών παιχνιδιών από μεγαλομεσάζοντες, πολλές φορές μένουν με τις σοδειές τους αδιάθετες ή τις δίνουν σε εξευτελιστικές τιμές, μένοντας χωρίς εισόδημα; Γιατί αυτή η ανισοκατανομή στην κρατική μέριμνα;

Περιμένω να δω τι θα απογίνει με αυτή την ιστορία. Σύντομα, μέσα στον Ιανουάριο θα προχωρήσει η αξιολόγηση των προσφορών επενδυτών για αγορά της Ολυμπιακής. Ελπίζω η κατάληξη να είναι η πώληση. Και να μην φοβηθούν οι κυβερνώντες το λεγόμενο «πολιτικό κόστος». Θέλω άλλη μια αεροπορική εταιρία στη χώρα μας, δε θέλω να καταλήξουμε σε μονοπώλιο της Aegean, αλλά δε θέλω και να πληρώνω εγώ με τους φόρους μου την «ανταγωνιστικότητα» της Ολυμπιακής!

ΔΕΝ ΤΑ ΕΠΙΚΡΟΤΟΥΜΕ...

Ετούτες τις μέρες είδαμε κι ακούσαμε πολλά. Από το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του παιδιού έχουνε περάσει πάνω από 15 μέρες, διάστημα αρκετό για να κρίνει κανείς πιο ψύχραιμα όλα αυτά τα γεγονότα.

Από τις τηλεοράσεις μας παρέλασαν πολλοί και διάφοροι, σοβαροί, αδιάφοροι και γελοίοι… Συνάδελφοι του αστυνομικού, συμμαθητές του και φίλοι του, υπουργοί που δικαιολογούσαν, τέως υπουργοί που κατέκριναν, καταστηματάρχες που παραπονιόντουσαν, γονείς που έδιναν συμπαράσταση στα παιδιά τους, πέρασε κι ο ανεκδιήγητος Κούγιας (σιγά μην έλλειπε η αλεπού από το παζάρι…). Ο καθένας μας φαντάζομαι πως έχει διαφορετική άποψη για τον καθέναν από όλους αυτούς, αλλά σήμερα θέλω να γράψω κάτι που με χάλασε βλέποντάς τα όλα αυτά.

Μέσα στον χαμό των ημερών, πολλοί ήταν αυτοί που κατηγόρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ για τις καταστροφές από τους κουκουλοφόρους (έτσι δεν πρέπει να τους λέμε;). Δεν ξέρω αν πραγματικά υπάρχει άμεση ή έμμεση σχέση, αυτό που με έκανε να αηδιάσω ήταν όταν έβλεπα εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζονται σε συζητήσεις και να συμπεριφέρονται με διάθεση «θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει»!

Ένα σχετικό άρθρο έγραψε την περασμένη Κυριακή στο Πρώτο Θέμα ο Αντώνης Πανούτσος, ο οποίος ανεξάρτητα από τις αθλητικές προτιμήσεις μας, οφείλω να πω πως τον θεωρώ πολύ αξιόλογη πέννα. Είχε γράψει λοιπόν ο Πανούτσος το αυτονόητο: πώς γίνεται όταν ερωτώνται οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ αν αποδοκιμάζουν τα επεισόδια, να απαντάνε πλαγίως με το «-Δεν τα επικροτούμε…»; Γιατί δεν βρίσκεται κανείς τους να πει ξεκάθαρα: «-Τα αποδοκιμάζουμε, τα κατακρίνουμε ρητά και χωρίς τσιριμονιές!»; Τόσο οπορτουνιστική τοποθέτηση δεν περίμενα από αυτούς. Όχι ότι είχα και σε μεγάλη εκτίμηση τις πολιτικές τους τοποθετήσεις, (αντιθέτως βέβαια μπορώ να πω ότι θαυμάζω και εκτιμώ τον Φώτη Κουβέλη, έναν από τους καλύτερους πολιτικούς των ημερών μας), δεν περίμενα όμως να ακούσω τόσο κρυφο-υποστηρικτικές αναφορές!

Και πριν συνεχίσω να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα: Άλλο θέμα η δολοφονία του πιτσιρικά από τον αστυνομικό, άλλο οι δικαιολογημένες διαμαρτυρίες μαθητών και πολιτών, άλλο η μήνις εναντίων της αστυνομικής ασυδοσίας, και εντελώς άλλο πράγμα η φωτιά και η καταστροφή!

Επειδή εργάζομαι σε τομέα σχετικό με το λιανικό εμπόριο, πιστέψτε με ότι μπορώ να δω από πρώτο χέρι την αγωνία ενός καταστηματάρχη ο οποίος με ένα μαγαζί κοιτάζει να κερδίσει τα προς το ζην (και όχι πια τα προς το ευ ζην…). Και οργίζομαι βλέποντας ένα τσούρμο τσογλάνια που αισθάνονται δυνατοί λόγω του πλήθους τους και λουφάζουν όταν πας να τους αντιμετωπίσεις ένας προς έναν, να βάζουν φωτιές, να σπάνε, να λεηλατούν και να πλιατσικολογούν ξένες περιουσίες! Δεν ξέρω αν μέσα σε αυτούς υπάρχουνε και άνθρωποι της αστυνομίας και δεν το αποκλείω, δεν ξέρω αν είναι ακροδεξιοί, ακροαριστεροί ή φτωχοδιάβολοι μετανάστες που μέσα στο χαμό βρήκαν ευκαιρία να βουτήξουν ότι χρειαζόταν το σπιτικό τους. Δεν ξέρω αν όλα αυτά ήταν μια προβοκάτσια, ήταν ένας τρόπος να «φοβηθούν» οι νοικοκυραίοι και να γυρίσει η κοινή γνώμη εναντίον των πραγματικών διαδηλωτών, γεγονός πάντως είναι πως αθώοι άνθρωποι έχασαν τις περιουσίες τους, και τώρα τα φέρνουν δύσκολα βόλτα. Γεγονός επίσης είναι πως πολλοί υπάλληλοι στα μαγαζιά αυτά έχασαν ή θα χάσουν τις δουλειές τους επειδή τα μαγαζιά δεν μπορούν να πληρώνουν μισθούς σε π.χ. τρεις υπαλλήλους και θα κρατήσουν μόνο τον έναν!

Και ποια η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά; «Δεν τα επικροτούμε…»! Σε κάποια συζήτηση μάλιστα ο Άδωνις (άλλο φρούτο κι αυτός…) ρώτησε τον Μαργαρίτη (αν θυμάμαι καλά…) ο οποίος εκπροσωπούσε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κουβέντα, «Γιατί δεν λέτε ευθέως ότι τα καταδικάζετε;» κι ο τύπος απάντησε με μια ψευδο-διαμαρτυρόμενη αίσθηση καταπίεσης: «Δε θα μου πείτε εσείς τι θα πω!»… Σιγά μωρέ μη χύσεις το γάλα…

Εν κατακλείδι και για να μη μακρηγορώ, πιστεύω πως ο ΣΥΡΙΖΑ χαλάει την εικόνα του χωρίς λόγο με όλα αυτά. Δικαιώνει αυτούς που λένε πως είναι ένα κόμμα περαστικών ψηφοφόρων, κυρίως δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, ένα τσούρμο από αριστερίζοντες που από μόνοι τους δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, και μαζεύτηκαν, συγκέντρωσαν τις «δυνάμεις» τους, έβγαλαν κι έναν μορφονιό για πρόεδρο, για να πιάσουν το 3% στις εκλογές και να τους γράψει ο εκλογικός χάρτης…

Κρίμα… Γιατί εκτός του Φώτη Κουβέλη που έγραψα πιο πάνω, μέσα σε αυτό το χώρο υπάρχουνε κι άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι. Ο Ψαριανός, ο Κοροβέσης, και ο Λαφαζάνης είναι άνθρωποι που κοσμούν το Κοινοβούλιό μας…

ΓΙΑ ΤΟΝ 15-ΧΡΟΝΟ ΑΛΕΞΗ...

Είχα δυο χρόνια να γράψω… Αυτό το blog ήταν νεκρό, ταριχευμένο, μέχρι που η οργή με έκανε να ξαναβάλω μπρος!

ΕΝΑΣ ΜΠΑΤΣΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ…

Αυτή είναι η μόνη αλήθεια όσο κι αν προσπαθούν να την καλλωπίσουν με μισόλογα όπως «ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό» ή «οι βαλλιστικές εξετάσεις θα μας δείξουν πώς ακριβώς έγινε το συμβάν». Προσέξτε, «το συμβάν», όχι ο φόνος!

Ήταν ένα παιδάκι 15 χρονών, μια ζωή που έσβησε από το χέρι ενός υπαλλήλου μας, ενός βρωμιάρη που πληρώνουμε για να προστατεύει εμάς, τους πολίτες και τα παιδιά μας. Ενός βρωμιάρη που επειδή ίσως υβρίστηκε θεώρησε πρέπον να αντλήσει δύναμη από το όπλο που του δώσαμε και να αποδώσει την «δικαιοσύνη» του.

Ετούτη την ώρα οι τηλεοράσεις δείχνουνε εικόνες καταστροφών από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις υπόλοιπες πόλεις μας. Δείχνουν την αντίδραση ενός κόσμου που οργίστηκε από ένα έγκλημα, ενός κόσμου που ξέρει πως οι ένοχοι ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ όπως τους αξίζει. Πριν κάμποσο καιρό θυμόμαστε όλοι τον άτυχο Κύπριο φίλο μας φοιτητή που ξυλοκοπήθηκε σχεδόν μέχρι θανάτου με τη βοήθεια μιας ζαρντινιέρας. Ξέρετε τι ποινές επιβλήθησαν στους 8 χουντόμπατσους που τον έδειραν; Οι 3 από αυτούς «τιμωρήθηκαν» με έξι μήνες αργία από τη δουλειά τους (έχασαν δηλαδή έξι μισθούς, αυτό ήταν όλο…) και οι υπόλοιποι 5 αθωώθηκαν! Πιθανολογώ πως ο Κύπριος θα ήταν νεκρός αν δεν τύχαινε να περνούν από εκεί κάμερες για να καταγράψουν τον ξυλοδαρμό. Οι μπάτσοι είδαν πως τους τραβάνε οι κάμερες και σταμάτησαν!

Αυτά βλέπουν οι πιτσιρικάδες και ξεσηκώνονται. Ο φόνος του Αλέξη ήταν αυτό που ξεχείλησε το ποτήρι. Από μέσα τους φουντώνουν όλα μαζί τώρα: ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια, σκάνδαλα. Δε με νοιάζουν τόσο οι ζημιές που προκαλούνται, θεωρώ πως είναι ήσσονος σημασίας μπροστά σε έναν θάνατο παιδιού. Σημασία έχει πως οι τηλεοράσεις μας πάλι δείχνουνε τα ασήμαντα και κρύβουν τα σημαντικά. Αν είχαν το πτώμα του Αλέξη θα το δείχνανε σε ζωντανή μετάδοση. Δεν το έχουν και τι κάνουν; Δείχνουνε φωτιές για να κάνουν όλο περισσότερη τηλεθέαση. Γιατί κανείς τους δεν λέει πως η αστυνομία δεν κάνει τίποτα να σταματήσει τους βανδαλισμούς; Είδα πριν λίγο 3-4 μπάτσους να κλωτσάνε ένα ανήλικο κορίτσι με σακίδιο στην πλάτη. Εκεί βγάζουν τη μαγκιά τους οι κάπροι που έχουνε στα χέρια τους την αστυνόμευσή μας; Ή μήπως η αδράνεια εφαρμόζεται με κυβερνητική εντολή για να συσπειρώσει τους νοικοκυραίους υπέρ της τάξης και της ηθικής; Δηλαδή: «Δείτε τι μπορεί να πάθετε αν αφήσετε τη χώρα στα χέρια των αλητών! Να είσαστε μαζί μας, εμεις εκπροσωπούμε την τάξη!»

Η αλήθεια είναι μία: Η αστυνομία μας έχει στις τάξεις της (και φοβούμαι μήπως είναι πλέον η πλειοψηφία…) φασιστικά κτήνη, που εκπαιδεύονται εσκεμμένα με τον τρόπο αυτό από τους ανώτερούς τους, να θεωρούν τον πολίτη εχθρό κι όχι προστατευόμενό τους! Η αστυνομία μας θάλπει στις τάξεις της ψυχασθενείς που χωρίς κανέναν ενδοιασμό αντλούν ισχύ από το όπλο που τους έχει δώσει, για να καλύψουν τη διανοητική, κοινωνική και ίσως σεξουαλική τους υστέρηση! Και ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά; Μα φυσικά ΚΑΝΕΝΑΣ! Οι υπουργοί υπέβαλλαν κάτι αδερφίστικες παραιτήσεις, τις οποίες έκαναν γαργάρα αμέσως μόλις ο Καραμανλής δεν τις έκανε δεκτές. Ρε φίλε άμα παραιτείσαι στ’ αλήθεια επειδή ένοιωσες αυτή την «ευθιξία» που λες, τότε εμμένεις στην παραίτησή σου, τα βροντάς και φεύγεις! Αλλά κι από την άλλη, όπως είπανε σήμερα και τα παιδιά του Ράδιο-Αρβύλα, ο Καραμανλής έπρεπε πριν ακόμα προλάβει να πάρει ανάσα ο υπουργός, να τον στείλει στο σπιτάκι του και να μην περιμένει παραιτήσεις! Ένεκα όμως της λογικής «δεν έχουμε πολιτική ευθύνη ποτέ και για τίποτα» όλοι παραμένουν στις θέσεις τους!

Σημειωτέον, μια και αναφέρθηκα στο Ράδιο-Αρβύλα, ήτοι ο Κανάκης και η παρέα του, οφείλω να τους πω ένα μπράβο επειδή σήμερα είπαν σε ζωντανή μετάδοση τα πράγματα με το όνομά τους. Σήμερα έκαναν μια εκπομπή που δεν θυμάμαι ξανά να μεταδόθηκε στην ελληνική τηλεόραση! Μια όαση μέσα στον τηλεοπτικό βόθρο!

Πολλά περισσότερα δεν έχω λόγο να γράψω. Μέσα στην τρέλα αυτών των ημερών, τουλάχιστον κρατώ την ελπίδα. Η ελπίδα πως μέσα στον κόσμο υπάρχουν ακόμα κάποια παιδιά που αντιδρούν. Υπάρχουνε παιδιά που αντί να στέλνουν MMS με κινητό τους, φτιάχνουν γκράφιτι στους τοίχους! Υπάρχουνε παιδιά που αντί να για Βανδή ακούνε Α&Ε… Υπάρχουνε παιδιά που μέσα σε ένα έθνος υπνοβατών, έχουνε ακόμα μέσα τους κύτταρα που οργίζονται και φωνάζουν! Υπάρχουνε παιδιά που μέσα στη σηπεδώνα που ζουν, έχουνε ακόμα μάτια που γυαλίζουν…

Ως ελάχιστο αντίο στο παιδί που χάθηκε, πατήστε το παρακάτω link για να ακούσετε ένα τραγούδι που αξίζει να του το αφιερώσουμε. Οι στίχοι του ας είναι έστω ένα κουράγιο στους γονείς του και στους φίλους του. Επειδή θα μπορούσε να είναι αδέρφι μας, παιδί μας, φιλαράκι μας. Επειδή θα μπορούσε να είναι ένα χαμόγελο μέσα στο δικό μας σπίτι…

http://www.youtube.com/watch?v=0G0eeys6c7I