18 Μαΐ 2009

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Α.Ε.

Όταν ήμουν μικρό παιδί η λέξη ΙΕΡΑΤΕΙΟ μου προκαλούσε κάτι ανάμεσα σε φόβο και αποστροφή! Μέσα στο μυαλό μου αυτή η λέξη μου έφερνε μια συμμορία γενειοφόρων ιεραρχών που φορώντας μεγάλες μαύρες μυτερές κουκούλες στο κεφάλι τους συνεδρίαζαν μυστικά γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι, μέσα σε ένα μισοφωτισμένο δωμάτιο. Αυτή η αποστροφή ερχόταν πάντα σε αντιπαράθεση με το θρησκευτικό μου συναίσθημα. Δεν μπορούσα να κατανοήσω πώς γίνεται, αυτοί που ζούνε ανάμεσά μας και εκπροσωπούν το Χριστό στη γη, να νοιάζονται για το ποιος θα κάνει περισσότερα ευχέλαια και ποιος θα διαβάσει (με το αζημίωτο πάντα…) περισσότερες ευχές πάνω στα μνήματα.

Πέρασε ο καιρός και μεγάλωσα… Άρχισα να καταλαβαίνω σιγά – σιγά κοιτώντας φυσιογνωμικά έναν άνθρωπο στα μάτια, αν έχει καλοσύνη ή πονηριά στην καρδιά του. Και εμβρόντητος παρατήρησα πως όπως και με τις υπόλοιπες κατηγορίες ανθρώπων, έτσι και με τους παπάδες μας, ισχύει ο γενικός κανόνας που λέει πως μέσα σε ένα χωράφι θα βρεις και λουλούδια, θα βρεις και τσουκνίδες.

Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι πως στην περίπτωσή μας τα λουλούδια είναι μικρά, ενώ όσο μεγαλώνουν μεταμορφώνονται με έναν μαγικό τρόπο σε τσουκνίδες! Έχω συναντήσει ιερείς που λειτουργούν σε χωριά και δεν τους ξέρει κανείς εκτός από τους συγχωριανούς τους, οι οποίοι πραγματικά σηκώνουν σταυρό προσπαθώντας να απαλύνουν τον πόνο και τη δυστυχία των συνανθρώπων τους. Ιερείς που τάχθηκαν στην αποστολή του Ποιμένα και τιμούν αυτό το τάμα τους. Γράφοντας λοιπόν αυτό το άρθρο, οφείλω να τους διαχωρίσω από τις τσουκνίδες, αποδίδοντάς τους τον πρέποντα σεβασμό…

Τι γίνεται όμως με τις κεφαλές της Εκκλησίας μας; Χμμμ… Εδώ σας θέλω! Όταν βλέπω στις ειδήσεις τα καθωσπρέπει ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης που με δεινοσαυρική κοινοτυπία αναφέρουν «Συνεδρίασε χτες υπό τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με αντικείμενο κλπ, κλπ…» δείχνοντας ταυτόχρονα πλάνα με τους αρχιερείς παρατεταγμένους εκατέρωθεν του αρχιεπισκόπου να ποζάρουν για τις τηλεοπτικές κάμερες, έρχεται ξανά στο μυαλό μου η παιδική εικόνα της συμμορίας με τις μαύρες κουκούλες!

Πριν δυο - τρεις περίπου μήνες η Δ.Ι.Σ. «δίκασε» τον γενειοφόρο Παντελεήμονα Αττικής που είχε παντελονιάσει ένα γερό κομπόδεμα «για τα γηρατειά του», και γνωμάτευσε πως ήταν αθώος! Αυτή λοιπόν η Δ.Ι.Σ., η κατά κόσμον Διαρκής Ιερά Σύνοδος, μόνο ιερή δεν είναι… Και μάλιστα φροντίζει επιμελώς να μας θυμίζει ότι είναι ανίερη, κοινώς κολασμένη, μπας και το ξεχάσουμε. Καλά, δεν ντράπηκαν καθόλου; Η πλειοψηφία της Δ.Ι.Σ. απεφάνθη ότι δεν προκύπτουν από το φάκελο επαρκείς ενδείξεις ενοχής κατά του μητροπολίτη και επομένως δεν συντρέχουν λόγοι για παραπομπή του στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη, θέτοντας την πολύκροτη υπόθεση στο αρχείο! Αυτός λοιπόν ο μουσάτος, ο παραδόπιστος μητροπολίτης πρώην Αττικής εκτίει ποινή εξαετούς κάθειρξης από τις 20 Ιουνίου του 2008, για υπεξαίρεση 56 εκατομμυρίων δρχ. (164.000 ευρώ) από τη Μονή Οσίου Εφραίμ, ενώ πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε 8 χρόνια με αναστολή, χωρίς βέβαια να επιστρέψει τα υπεξαιρεθέντα, κατά τα πατροπαράδοτα αήθη κι έθιμα της ορθόδοξης χώρας μας…

Το περιστατικό το αναφέρω ως απλό παράδειγμα, ενδεικτικό του δαιδαλώδους συστήματος ασυλίας που απολαμβάνουν οι ανώτεροι ιεράρχες μας. Και επιπροσθέτως, εκμεταλλευόμενοι το μύθευμα της περιώνυμης άρρηκτης σχέσης Ορθοδοξίας και Ελληνισμού, την χρησιμοποιούν για να εξασφαλίσουν απίστευτες φορολογικές απαλλαγές για την Εκκλησία και τις θρησκευτικές οργανώσεις της! Μίλησε κανένας για συνταγματική ισονομία και ισόποση συνεισφορά χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη; Χα χα χα… Πάρτε μολύβι και χαρτί γιατί ο κατάλογος με τις απαλλαγές από τις φορολογικές υποχρεώσεις της Εκκλησίας και των εκπροσώπων της είναι μεγάλος (Τα στοιχεία τα αντλώ από σχετικό άρθρο του Γιώργου Ι. Πατσόπουλου σε πρόσφατο φύλλο κυριακάτικης εφημερίδας):

- Απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, ενώ αντίθετα οι δωρεές προς κάποιο εκκλησιαστικό ίδρυμα εκπίπτουν από το εισόδημα. Οι ίδιοι δηλαδή όχι μόνο δεν πληρώνουν φόρο αλλά έχουν φροντίσει να διευκολύνουν τις εισροές πλούτου προς την εκκλησία μέσω δωρεών, τις οποίες χρησιμοποιεί αυτός που κάνει τη δωρεά για να μειώσει το φορολογηθέν εισόδημά του! Κανονικό πλυντήριο δηλαδή…

- Για ένα μικρό χρονικό διάστημα πλήρωναν φόρο 10% επί των εισοδημάτων που είχαν από εκμισθώσεις ακινήτων. Αυτό σταδιακά μειώθηκε και τελικά καταργήθηκε.

- Οι πωλήσεις των ακινήτων τους δεν υπάγονται ούτε στο φόρο αυτόματου υπερτιμήματος, ούτε στο τέλος συναλλαγής. Οι υπόλοιποι πολίτες γιατί άμα πουλήσουν ακίνητο πληρώνουν κανονικά;

- Απαλλάσσονται πλήρως από το φόρο μεταβίβασης ακινήτων όταν προβαίνουν σε νέες αγορές. Οι υπόλοιποι πολίτες βέβαια, ξέρετε… τα ακουμπάνε κανονικά.

- Απαλλάσσονται επίσης πλήρως από το φόρο δωρεών και κληρονομιών για τα περιουσιακά στοιχεία που δωρίζονται από τους πιστούς. Όχι μόνο δηλαδή εντάσσουν στην περιουσία της εκκλησίας ολοένα και περισσότερα, αλλά ούτε λόγος για φορολόγηση.

- Οι κάθε φύσης εισπράξεις τους απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ! Και ούτε λόγος να γίνεται βέβαια για τα παγκάρια που γεμίζουν με τους οβολούς των πιστών. Ουδείς καταμετρά πόσα λεφτά εισπράττονται, καμία απόδειξη δεν κόβουν, ότι θέλουν κάνουν…

- Έχουνε πλήρη απαλλαγή από το ΕΤΑΚ, παρά την αμύθητη ακίνητη περιουσία που κατέχουν, τη στιγμή που οι εταιρείες ιδιοκτήτριες ακινήτων πληρώνουν φόρο 0,6%.

- Δεν είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλουν δήλωση περιουσιακής κατάστασης, «πόθεν έσχες» δηλαδή, μια υποχρέωση που είναι φυσικά νομοθετημένη για όλους τους δημόσιους λειτουργούς, πλην φυσικά των εκκλησιαστικών!

- Εννοείται πως δεν γίνεται καν λόγος για υπαγωγή στην έκτακτη εισφορά που πρόσφατα ανακοινώθηκε για να βουλώσουμε ως κράτος την τρύπα του δημοσιονομικού ελλείμματος. Και φυσικά, όπως όλοι ξέρουμε, οι μισθοί τους πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό!

Κανονική νόμιμη μαφιόζικη οργάνωση δηλαδή! Όλες αυτές οι φοροαπαλλαγές είναι διαχρονικά επιτεύγματα των εκπροσώπων της εκκλησίας μας με σκοπό τη γιγάντωση της περιουσίας της. Για το αν αυτές οι πρακτικές είναι σύμφωνες με τα χριστιανική ήθη, αφήστε το καλύτερα…

Και πώς επιτυγχάνονται όλα αυτά; Μα φυσικά με τη συγκατάθεση των εκπροσώπων μας, αυτών που ψηφίζουμε για να νομοθετούν και να μας υπηρετούν, οι οποίοι υπό το φόβο του πολιτικού κόστους, προσκυνούν το ράσο τους.

Θυμάστε την υπόθεση με τις ταυτότητες; Για γέλια και για κλάματα… Θυμάστε που ο σημερινός πρωθυπουργός μας, όντας ακόμα υποψήφιος, τότε που πλησίαζαν οι εκλογές έτρεξε από τους πρώτους να υπογράψει υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, να χτυπήσει προσοχή στους ρασοφόρους και να εξασφαλίσει τις ψήφους των νοικοκυραίων που βάζουν τα κασμίρια τους και παρατάσσονται κάθε Κυριακή πρωί στους ναούς… Με αυτή την υπογραφή του πείσθηκα πως πρόκειται για έναν ακόμα πολιτικό σπιθαμιαίου πολιτικού αναστήματος, υποτακτικό των συμφερόντων που ποδηγετούν τη χώρα μας και το λαό μας.

Θα βρεθεί κανείς να βάλει σε μια τάξη όλα αυτά; Αμφιβάλλω… Απλά είπα να γράψω δυο κουβέντες για όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν πολύ κόσμο να αηδιάζει. Και να θυμίσω ξανά πως όλα αυτά δεν αφορούν τους απλούς ιερείς μας που βρίσκονται υπό την σπάθη της αυταρχικής εκκλησιαστικής δικαιοσύνης και του εντόπιου μητροπολίτη της ενορίας τους, αλλά παρ’ όλα αυτά ιερουργούν με ζήλο και αγάπη στην καρδιά. Ούτε αφορούν τη θρησκεία μας, την οποία όλοι αυτοί οι αγύρτες χρησιμοποιούν για τα καλά και συμφέροντά τους!
.

26 Ιαν 2009

Η ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΤΖΟΓΟΥ


Αυτός εδώ ο τύπος στη διπλανή φωτογραφία είναι ο Χρήστος Χατζηεμμανουήλ, είναι ο πρόεδρος του Δ.Σ. και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΠΑΠ. Είναι ένα από τα «Χρυσά Παιδιά» του Μαξίμου και φημολογείται ότι έλαβε τη θέση αυτή όντας ευνοούμενος του Πρωθυπουργού μας, δρώντας πάντα υπό την προστασία του. Γράφτηκε επίσης στον Τύπο, χωρίς ποτέ να διαψευσθεί ότι αμείβεται με 500.000 ευρώ ετησίως για τις υπηρεσίες του!

Πιστέψτε με, δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο, δεν τον γνωρίζω, δε θέλω να τον γνωρίσω, κι επίσης αδιαφορώ πλήρως αν είναι κολλητός του Πρωθυπουργού, ή αν παντελονιάζει 500 ή 400 ή 300 ή 700 χιλιάρικα το χρόνο! Το θέμα αυτό είναι ήσσονος σημασίας, όσο προκλητικό κι αν είναι το ποσό στις μέρες που ζούμε. Το σημαντικότερο στο σημερινό άρθρο μου είναι η παρουσίαση του «αλγόριθμου» λειτουργίας του ΟΠΑΠ, αυτού που δεν διαφημίζεται στα ευρηματικά του σποτάκια και δεν παρουσιάζεται ποτέ και σε κανέναν. Με βάση κάποια απλά μαθηματικά κόλπα που θα σας παρουσιάσω παρακάτω, ο ΟΠΑΠ απομυζεί συστηματικά μεγάλο μέρος του εισοδήματος πολλών νοικοκυριών. Και εδώ είναι τα χοντρά τα λεφτά! Κι όχι στα 500.000 ευρώ που παίρνει ετησίως ο κάθε μορφονιός που έχει τοποθετηθεί ως διευθυντής σε κάποιον κρατικό φορέα.

Εδώ και κάμποσα χρόνια, ο μεγαλύτερος τζίρος του ΟΠΑΠ έρχεται από το «Πάμε Στοίχημα». Όλοι μας το ξέρουμε, οι περισσότεροι από μας το έχουμε παίξει… Πώς λειτουργεί όμως το «Πάμε Στοίχημα»; Βασίζεται πάνω στην παραβίαση ενός βασικού κανόνα της Στατιστικής: «Το άθροισμα των πιθανοτήτων των αποτελεσμάτων που είναι δυνατόν να έχουμε σε ένα συμβάν, ισούται με την βεβαιότητα, δηλαδή τη μονάδα». Για παράδειγμα όταν ρίχνουμε ένα ζάρι, έχουμε 6 δυνατά αποτελέσματα: 1, 2, 3, 4, 5 και 6. Το καθένα από αυτά όταν το ζάρι μας είναι ένας τέλειος κύβος, έχει πιθανότητα 1/6 να συμβεί, άρα 1/6 επί 6 = 1 (μονάδα, άρα βεβαιότητα, άρα δεν μπορεί να έρθει κανένα αποτέλεσμα εκτός από αυτά). Στον ίδιο κανόνα φυσικά βασίζονται και όλες οι άλλες εταιρίες που προσφέρουν στοιχήματα, π.χ. η B-win, η StanleyBet κλπ., αλλά αυτές δεν είναι κρατικές και δεν μπορώ να απαιτήσω κοινωνική αποστολή από δαύτους… Οπότε εμάς μας ενδιαφέρει ο ΟΠΑΠ και με τον ΟΠΑΠ θα ασχοληθούμε.

Πώς εφαρμόζεται λοιπόν αυτός ο νόμος της Στατιστικής στο «Πάμε Στοίχημα»; Σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα τα πιθανά αποτελέσματα είναι τρία: Νίκη γηπεδούχου, ισοπαλία ή νίκη φιλοξενούμενου. Έτσι λοιπόν και ανάλογα με τη δυναμικότητα των ομάδων, οι πιθανότητες να συμβεί ένα από τα παραπάνω αποτελέσματα, διαφέρουν. Αντίστοιχα λοιπόν, ο ΟΠΑΠ «ανταμείβει» τον παίχτη με μια απόδοση αντίστροφη με την πιθανότητα του αποτελέσματος, δηλαδή ένα πιο απίθανο αποτέλεσμα αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη σε κάποιον που το πρόβλεψε, ενώ όποιος π.χ. προβλέψει ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει ως γηπεδούχος, θα ανταμειφθεί ελάχιστα, αφού ειδικά φέτος πρέπει να ανατείλει ο ήλιος από τη Δύση για να συμβεί κάτι διαφορετικό!

Ως εδώ καλά… Σε κάθε παιχνίδι οι αποδόσεις που δίνει ο ΟΠΑΠ είναι όπως είπαμε αντίστροφες της πιθανότητας του αποτελέσματος και σύμφωνα με τον νόμο της Στατιστικής που αναφέραμε πιο πάνω, θα έπρεπε:

1/Α + 1/Β + 1/Γ = 1

όπου Α η απόδοση στη νίκη του γηπεδούχου, Β η απόδοση στην ισοπαλία και Γ η απόδοση στη νίκη του φιλοξενούμενου. Έλα όμως που δεν είναι έτσι…!

Ας πάρουμε ένα τυχαίο παιχνίδι από το χτεσινό κουπόνι: Μαγιόρκα – Βαλένθια, από την Ισπανία. Εδώ έχουμε: η Μαγιόρκα δίνει απόδοση 3, η ισοπαλία δίνει 3,25 και η Βαλένθια δίνει 1,95. Αν στον πιο πάνω τύπο βάλουμε Α=3, Β=3,25 και Γ=1,95 το αποτέλεσμα θα είναι 1,154 περίπου. Ας δούμε κι άλλο παιχνίδι: Ίντερ – Σαμπτόρια από την Ιταλία. Εδώ η Ίντερ δίνει 1,35, η ισοπαλία δίνει 3,65 και η Σαμπτόρια 7,25. Αν κάνουμε πάλι τις πράξεις με Α=1,35, Β=3,65 και Γ=7,25 το αποτέλεσμα θα είναι 1,153 περίπου!

Αυτό συμβαίνει σε όλα τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια του κουπονιού. Το αποτέλεσμα θα είναι πάντα 1,153 έως 1,156. Δηλαδή θα έχουμε «υπέρβαση» του στατιστικού νόμου της μονάδας, κατά 15,5% περίπου. Πράγμα που σημαίνει ότι ο ΟΠΑΠ ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αγώνων και με βάση μια καθημερινή χαοτική κατανομή γεγονότων (εκατοντάδες χιλιάδες στοιχήματα παίζονται κάθε μέρα) κερδίζει πάντοτε το 15,5% του τζίρου που παίζεται στο «Πάμε Στοίχημα»! Αυτή είναι η περίφημη «γκανιότα», η προμήθεια δηλαδή που κρατάει ο διοργανωτής του τζόγου. Δεν είναι παράνομο αυτό, μόνο που είναι πολλά τα λεφτά και είναι αμαρτία να τα παίρνουν από τις τσέπες του κοσμάκη! Το μέγεθος θα το δείτε λίγο παρακάτω που έχω στοιχεία από ισολογισμούς του ΟΠΑΠ.

Επιπροσθέτως χρησιμοποιούνται και κάποια άλλα κολπάκια για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους, προσπαθώντας να πληρώσουν όλο και λιγότερους νικητές! Στις περισσότερες περιπτώσεις ο παίχτης υποχρεούται να ποντάρει περισσότερα από ένα παιχνίδια ταυτόχρονα. Συνήθως τρία. Που σημαίνει πως μπορεί να μάντεψες σωστά φίλε το αποτέλεσμα σε δύο αγώνες αλλά εγώ θα σε πληρώσω μόνο αν μαντέψεις και τον τρίτο! Έτσι αποκλείονται από την πληρωμή παίχτες που θα πήγαιναν στο ταμείο αν ο ΟΠΑΠ τους άφηνε να παίζουν τα παιχνίδια ένα-ένα χωριστά…

Ακόμα μεγαλύτερη αλητεία γίνεται στα παιχνίδια του μπάσκετ… Εκεί πρέπει λέει να μαντέψεις εκτός από το νικητή, και τη διαφορά πόντων! Δηλαδή το παιχνίδι Παναθηναϊκός – Κολοσσός Ρόδου μπορεί να λήξει π.χ. 90-68 (άρα 22 πόντοι διαφορά), αλλά κατά τον ΟΠΑΠ αυτό δεν είναι νίκη του Παναθηναϊκού, είναι νίκη του Κολοσσού! Κι αυτό γιατί έδινε αβαντάζ 25 πόντων στο τριφύλλι! Άρα εσύ βλάκα που πόνταρες στον Παναθηναϊκό δεν θα πληρωθείς!

Χώρια που με τον τρόπο αυτό μπορούν πανεύκολα να στηθούν παιχνίδια χωρίς να στοιχίσουν τίποτα στις ομάδες που θα συμμετάσχουν στο στήσιμο! Ποιος μου λέει εμένα πως είναι αδύνατον να γίνει συνεννόηση με μια ομάδα να νικήσει με διαφορά λιγότερη από το αβαντάζ του κουπονιού, ώστε και η ομάδα να μην χάσει πόντους, και ο ΟΠΑΠ να μην πληρώσει τους παίχτες του στοιχήματος;

Θέλετε κι άλλα; Πάμε στο Τζόκερ!

Μέσω του online συστήματος λειτουργίας των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, ο οργανισμός μπορεί να βλέπει σε πραγματικό χρόνο αν μια στήλη δεν έχει παιχτεί. Ποιος μου διασφαλίζει εμένα πως έτσι δεν στήνονται εικονικά τζακ-ποτ με σκοπό να δελεάσουν όλο και περισσότερο κόσμο να συμμετάσχουν, ιδιαίτερα τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς;

Επιπλέον, όταν γίνονται οι κληρώσεις του τζόκερ, ανακοινώνεται π.χ. ότι οι νικητές της πρώτης κατηγορίας θα μοιραστούν 5.000.000 ευρώ. Ο ΟΠΑΠ μετά την κλήρωση ανακοινώνει πως έχουμε 10 νικητές, και, Ω! του θαύματος, είσαι εσύ ένας από αυτούς! Κερδίζεις 500.000 ευρώ! Τι κάνεις; Τα παίρνεις και φεύγεις; Και ποιος σου λέει βλάκα πως όντως υπάρχουν άλλοι 9 νικητές, αφού τα ονόματα των νικητών δεν ανακοινώνονται πουθενά; Μήπως τα 5.000.000 ευρώ είναι όλα δικά σου και δεν στα δίνουνε; Δεν θα έπρεπε δια νόμου, τουλάχιστον οι νικητές των κληρώσεων, αν όχι όλοι οι πολίτες, να μάθαιναν τα ονόματα και τις διευθύνσεις των υπολοίπων;

Θέλετε κι άλλα; Πάμε στο Super3!

Το Super3 είναι ένα τυχερό παιχνίδι του ΟΠΑΠ που πρέπει να μαντέψεις έναν τριψήφιο αριθμό από το 000 έως το 999. Καθαρά στην τύχη. Τι πιθανότητες έχεις να κερδίσεις; Προφανέστατα μία στις χίλιες. Ξέρετε όμως τι θα πάρετε αν ποντάρετε 1 ευρώ σε κάποιον τυχαίο τριψήφιο αριθμό και, πάλι Ω! του θαύματος, κερδίσετε; Νομίζετε πως θα πάρετε 1.000 ευρώ; Όοοοοοοχι! Θα πάρετε 600 ευρώ! Έτσι, εξ ορισμού! Από τον κανονισμό λειτουργίας του Super3! Καταλάβατε την αλητεία; Λειτουργούν επίσημο παιχνίδι με τοκογλυφική γκανιότα 40% ! ! ! Και πάει ο ανίδεος κοσμάκης και παίζει τα λεφτά του!

Πώς μεταφράζονται όλα αυτά; Αντιγράφω από τον επίσημο ισολογισμό του 2007 (αυτός του 2008 δεν υπάρχει ακόμα αναρτημένος στην ιστοσελίδα του ΟΠΑΠ):

Κύκλος εργασιών από τυχερά παιχνίδια €5.065.750.466,06 έναντι €4.633.428.778,34 για το 2006, αύξηση 9,33%. Μικτά κέρδη €1.021.892.898,10 έναντι €858.545.619,31 για το 2006, αύξηση 19,03%. Καθαρά κέρδη €571.437.031,01 έναντι €509.806.697,57 για το 2006, δηλαδή αύξηση 12,09%

Καταλάβατε λοιπόν γιατί τα 500.000 ευρώ που παίρνει ο Διευθυντής του ΟΠΑΠ είναι ψιχουλάκια; Καταλάβατε για τι ποσά μιλάμε;

Έτσι λοιπόν όλη η προσπάθεια του υπέροχου αυτού κρατικού οργανισμού είναι να αυξήσει τον τζίρο του, δηλαδή να βάλει περισσότερο κόσμο στο τριπάκι του τζόγου! Με συνεχείς διαφημίσεις που βομβαρδίζουν τους υποψήφιους πελάτες του, ο ΟΠΑΠ εθίζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στο μικρόβιο του τζόγου. Τα κέρδη όπως βλέπετε πιο πάνω είναι τόσο τεράστια που ο ΟΠΑΠ μπορεί να πληρώνει τον πανάκριβο τηλεοπτικό χρόνο με άνεση. Για να πείσει τον οποιοδήποτε κακομοίρη πως μπορεί να γίνει Έλληνας Κροίσος με 7 γράμματα!

Με πρόσχημα πως ήθελαν να καταπολεμήσουν το παράνομο στοίχημα, έστησαν έναν μηχανισμό που εκμεταλλευόμενος το χαμηλό γνωστικό επίπεδο των συμπολιτών μας στα μαθηματικά, πολύ απλά τους κατακλέβει χωρίς να το παίρνουν χαμπάρι! Κάντε μια βόλτα στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ να δείτε τις φάτσες των θαμώνων τους. Ποιος σοβαρός και μυαλωμένος άνθρωπος που νοιάζεται για την οικογένειά του και για τον εαυτό του θα καθόταν μέρα μεσημέρι κολλημένος στην οθόνη του πρακτορείου να περιμένει την επόμενη on-line κλήρωση του ΚΙΝΟ;

Έχουνε μολύνει με το μικρόβιο του τζόγου ανθρώπους που ούτε κατά διάνοια παλιότερα δεν στοιχημάτιζαν, έχουνε κάνει τόσα και τόσα νοικοκυριά με οικονομικά προβλήματα (ό,τι κάνει και το καζίνο δηλαδή, σε όποια περιοχή ανοίγει η οικονομία της μαραζώνει), και κάθονται και λένε πως το κράτος κερδίζει επειδή μειώνει τα έξοδά του αν το στοίχημα διοργανώνεται από κρατική εταιρία και όχι από ιδιώτη. Τέτοιες μπούρδες δηλαδή…

Φίλοι μου κάποιος σοφός (δε θυμάμαι ποιος…) είχε πει πως ο τζόγος είναι ο φόρος που πληρώνουν όσοι δεν γνωρίζουν μαθηματικά! Μεγάλη αλήθεια ε; Και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Δεν έχω απάντηση. Τουλάχιστον προωθήστε αυτό το άρθρο σε γνωστούς και φίλους, μπας και σταματήσουμε καμπόσους από αυτούς να είναι με το κουπόνι στο χέρι… Δεν χρειαζόμαστε Έλληνες Κροίσους, ευτυχισμένους ανθρώπους χρειαζόμαστε!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Με τέτοιες καλοστημένες μαθηματικές πλεκτάνες, μπορώ κι εγώ να βγάλω τέτοια μεγάλα κέρδη για τον ΟΠΑΠ! Βάλτε με εμένα Διευθύνοντα Σύμβουλο! Δε ζητάω 500.000 ευρώ το χρόνο. Και με 100 χιλιάρικα την κάνω τη δουλειά...

.

13 Ιαν 2009

ΜΙΑ ΓΑΖΑ… ΓΕΜΑΤΗ ΑΙΜΑΤΑ!


Αυτός είναι ένας χάρτης που δείχνει το Ισραήλ και τα περίχωρά του. Επειδή φαντάζομαι πως οι περισσότεροι από σας ακούτε και βλέπετε στην τηλεόραση συνέχεια αυτές τις μέρες για βομβαρδισμούς και εισβολή στην περίφημη «λωρίδα της Γάζας», αλλά δεν γνωρίζετε πού ακριβώς είναι αυτός ο καταραμένος τόπος, δείτε το χάρτη για να καταλάβετε πού γίνεται το μακελειό.

Στο χάρτη φαίνεται αρχικά πώς ήταν η περιοχή το 1946, μετά πώς ορίστηκαν τα σύνορα με την ίδρυση του Ισραήλ το 1948 και τον αρχικό εποικισμό της περιοχής από τους Εβραίους απανταχού της γης, μετά πώς συρρικνώθηκαν τα παλαιστινιακά εδάφη από το 1949 ως το 1967 με την μαζική μετανάστευση των Εβραίων στο επίσημο κράτος του Ισραήλ, και τέλος φαίνεται το πώς έχει φτάσει να είναι η κατάσταση σήμερα, από το 2000 και μετά. Δεν χρειάζεται να εξηγήσει κανείς περισσότερα από αυτά που δείχνει ο χάρτης για να καταλάβουμε πόσο πολύ έχουνε στριμωχθεί οι Παλαιστίνιοι σε κάποιους θύλακες, περικυκλωμένοι από το Ισραήλ, το οποίο στηριζόμενο στη στρατιωτική και οικονομική του δύναμη, ουσιαστικά υποδούλωσε τους γείτονές του Παλαιστίνιους.

Η «λωρίδα της Γάζας» λοιπόν είναι το μικρό παραθαλάσσιο κομματάκι παλαιστινιακής γης που συνορεύει με την Αίγυπτο και βρέχεται από τη Μεσόγειο. Τι συμβαίνει εκεί; Εκεί ζουν 1.500.000 ψυχές αποκλεισμένες από τον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ και πάνω από 2 χρόνια το Ισραήλ έχει επιβάλλει αποκλεισμό από στεριά, θάλασσα και αέρα σ’ αυτούς τους ανθρώπους, και έχει μετατρέψει την περιοχή τους ουσιαστικά στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη. Η ανεργία εκεί αγγίζει το 80%, και αγαθά όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, το καθαρό νερό και τα φάρμακα δεν είναι δεδομένα εκεί. Ρεύμα και νερό έχουνε μόνο κάποιες ώρες της μέρας, για φάρμακα δε, ούτε λόγος!

Το 2006 λοιπόν οι Παλαιστίνιοι έκαναν ελεύθερες εκλογές στη λωρίδα της Γάζας. Ψήφισαν με μεγάλη πλειοψηφία (κάπου 70%) να κυβερνηθούν από τη Χαμάς, μια παράνομη για τον υπόλοιπο κόσμο οργάνωση φανατικών μουσουλμάνων, η οποία όμως φροντίζει όσο μπορεί να περνάει ο λαός καλύτερα. Φτιάχνει σπίτια για τους άστεγους, φροντίζει τους άπορους, κι έχει δώσει τουλάχιστον μια ελπίδα στους κάτοικους εκεί ότι υπάρχει μια έστω υποτυπώδης κρατική οντότητα που νοιάζεται γι’ αυτούς. Έλα όμως που η Χαμάς εκτός όλων αυτών, φροντίζει να εξοπλίζει τους μαχητές της και να στέλνει ρουκέτες στο νότιο μέρος του Ισραήλ… Οπότε, έχουμε πρόβλημα!

Βέβαια δεν μπορώ να αδικήσω ούτε τους μεν, ούτε τους δε. Από τη μια οι Ισραηλινοί δεν γίνεται να τους έρχονται από τον ουρανό μέσα στα σπίτια τους ρουκέτες και να ζούνε με το φόβο της σειρήνας του συναγερμού. Αλλά κι από την άλλη, πώς να αδικήσει κανείς έναν πιτσιρικά που μεγαλώνει μέσα στη στέρηση, ενηλικιώνεται, κάνει παιδιά, αλλά δεν βλέπει μέλλον για τα παιδιά του;

Εμείς καθόμαστε τα βράδια στους καναπέδες μας και τα βλέπουμε όλα αυτά στις 46άρες LCD οθόνες μας (που πιθανότατα τις χρωστάμε σε κάποια τράπεζα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και θα το ξεψαχνίσουμε σε επόμενο post…), αλλά όταν είσαι γονιός στη Γάζα και το παιδί σου ξεψυχήσει στα χέρια σου π.χ. από μια αλλεργία, επειδή δεν υπάρχει στα φαρμακεία μια γαμημένη κάψουλα κορτιζόνης που εμείς εδώ τη βρίσκουμε με 3 ευρώ, το πράγμα αλλάζει! Από την ώρα που θα χάσεις το παιδί σου έτσι τζάμπα, η ζωή σου τέλειωσε! Ο αέρας που θα παίρνεις με κάθε ανάσα στο υπόλοιπο της ζωής σου θα είναι γεμάτη δηλητήριο, στα μάτια σου μόνο αίμα θα βλέπεις και θα ζεις για να εκδικηθείς τους υπαίτιους! Ζώνεται λοιπόν ο άλλος τα μασούρια με το δυναμίτη και ανάβει το φιτίλι…

Κι έτσι το μίσος διαιωνίζεται… Λύση δεν μπορώ να βρω, εδώ δεν μπόρεσαν τόσοι και τόσοι, εγώ θα το λύσω το πρόβλημα; Το πιο λογικό που μπορώ να πω, είναι να ιδρυθεί επιτέλους το ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος στη δυτική όχθη του Ιορδάνη (βλέπε το χάρτη) με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και να ενσωματωθεί στο κράτος αυτό και η λωρίδα της Γάζας. Ένα κράτος που θα λειτουργεί αυτόνομα, θα εγγυάται ο ΟΗΕ με ουσιαστικό τρόπο την ύπαρξή του, και οι κάτοικοί του θα αποφασίζουν μόνοι τους για την τύχη τους. Έτσι μόνο θα απομονωθούν όλοι αυτοί οι κατσαπλιάδες της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και της Φατάχ! Τι νομίζετε πως τους διευκολύνει να στρατολογούν καινούργια μέλη; Η ανέχεια και η ανεργία που λέγαμε πιο πάνω. Άμα ο άλλος δεν έχει διέξοδο, μέλλον και ψωμί να φάει, δεν θα το πολυσκεφτεί να γίνει μαχητής τους. Όταν όμως νοιώσει πως έχει ένα μέλλον να παραδώσει στο παιδί του, θα καταλάβει πόσο μάταια είναι αυτά που του λένε οι Χεζμπολάδες για θάνατο στον εχθρό και εξαφάνιση του Ισραήλ!

Έτσι πάνω κάτω έχει η κατάσταση. Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο δεν είχα σκοπό να σας πω πράγματα που δεν ξέρετε ήδη. Ξεκίνησα να γράφω γιατί σιχαίνομαι να ακούω για πόλεμο στη Γάζα! Δεν είναι πόλεμος αυτός! Είναι ηθελημένη σφαγή, είναι εισβολή ενός οργανωμένου στρατού σε κατοικημένες περιοχές, είναι εκτέλεση αθώων αμάχων, είναι έγκλημα!

Για να σκοτώσεις μια μύγα (γιατί μύγα είναι η Χαμάς μπροστά στον Ισραηλινό ελέφαντα), δεν χρειάζεσαι κανόνι! Για να ξεριζώσεις μια τσουκνίδα δεν χρησιμοποιείς εκσκαφέα! Αυτό κάνει το Ισραήλ! Με την ανοχή όλου του «πολιτισμένου» κόσμου, με την σιωπηλή προστασία της γκανγκστερικής κυβέρνησης των ΗΠΑ (κάπου άκουσα πως στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ είναι αποικία του Ισραήλ!, πολύ πετυχημένο…), σκοτώνουν παιδάκια. Κι αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ και να τους το συγχωρήσω!

Και βαριέμαι να ακούσω τις σαθρές δικαιολογίες πως αυτό το αποφασίζει η κυβέρνηση του Ισραήλ για να τονώσει τη δημοτικότητά της, γιατί σε γκάλοπ που έγινε πριν λίγες μέρες, το 80% των πολιτών του Ισραήλ συμφωνεί με την εισβολή! Συνένοχοι λοιπόν… Ανοιχτά και χωρίς περιστροφές!

Και τι θα καταλάβουν με όλα αυτά; Θα σταματήσουν τους «τρομοκράτες» της Χαμάς; Όλοι όσοι επιζήσουν θα μαζέψουν τόση οργή μέσα τους, που σκοπό της ζωής τους θα κάνουν να γίνουν μέλη της για να εκδικηθούν για τα αδέρφια που έχασαν! Η ανθρώπινη οργή είναι μια Μάνα κληματαριά που αργά και μυστικά ταΐζει τα παιδιά της, τα ζεσταίνει μέσα στον παγωμένο χειμώνα, τα τρέφει με τους χυμούς της και τα ετοιμάζει να τα παραδώσει στη φοβερή ώρα του τρύγου!

Τις φωτογραφίες που ακολουθούν δεν τις δημοσιεύω για να σας κάνω να ξεράσετε. Ούτε για να σας κάνω να σηκωθείτε από τον καναπέ, γιατί ξέρω πως δεν θα το κάνετε, ούτε κι εγώ έχω σηκωθεί από τον καναπέ, κι εγώ συνένοχος είμαι... Όμως είναι φωτογραφίες της αλήθειας. Φωτογραφίες από τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα! Με δολοφονίες αμάχων και παιδιών, με βόμβες φωσφόρου, με εκτελέσεις… Αυτή είναι η αλήθεια της Γάζας. Μιας Γάζας… γεμάτης αίματα!







7 Ιαν 2009

Ρε άει στο διάολο! Εγκληματίες...


Αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία είναι το Kalashnikov AK-47. Είναι όπλο επιθετικού πολέμου, ρίχνει 600 σφαίρες το λεπτό (δηλ. 10 σφαίρες ανά δευτερόλεπτο!), εκτοξεύει τα βλήματά του με ταχύτητα 700 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, και έχει αποτελεσματική ακτίνα πυρός περίπου 1500 μέτρα! Να σημειώσουμε δε, την ισχυρή διατρητική ικανότητα των βλημάτων του. Λέγεται πως μπορεί να σκοτώσει ταυτόχρονα με ένα βλήμα τρεις ανθρώπους στη σειρά, οι οποίοι μάλιστα θα είναι ντυμένοι με συνηθισμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα, αυτά που χρησιμοποιούνται για προστασία από βολές περιστρόφων! Κατασκευάστηκε για πρώτη φορά από τον ρώσο Μιχαήλ Καλάσνικοφ γύρω στο 1947, ο οποίος μάλιστα αν και έχει παρασημοφορηθεί απ’ όλες τις κυβερνήσεις της χώρας του, παραδόξως δεν επωφελήθηκε από την εφεύρεσή του που σήμερα χρησιμοποιείται από τους στρατούς τουλάχιστον 50 χωρών!

Με αυτό λοιπόν το φονικό εργαλείο πριν 5-6 μέρες κάποιοι άθλιοι εγκληματίες πυροβόλησαν έναν πιτσιρικά αστυνομικό στα Εξάρχεια. Κι επειδή η εγκληματική αυτή ενέργεια είναι το ίδιο κατάπτυστη με τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, θεωρώ χρέος μου να εξοργιστώ και να εξαγριωθώ το ίδιο κι ακόμα περισσότερο! Ίσως μάλιστα η λέξη «χρέος» να μην είναι η κατάλληλη, αφού αυτή η οργή και η εξαγρίωση μου βγαίνει αυθόρμητα!

Αυτοί οι θρασύδειλοι ψευτόμαγκες που θέλουν να αποκαλούν τους εαυτούς τους «επαναστάτες», (επαναστάτες της πορδής δηλαδή…), αυτοί λοιπόν ήθελαν να εκτελέσουν! Και χρησιμοποίησαν όπλο πολέμου μέσα σε πόλη μέρα μεσημέρι! Κι έριξαν βολή κατά ριπάς! Κι ας έπαιρνε ο Χάρος όποιον τύχαινε να περνάει από κει! Τι τους ένοιαζε; Ήθελαν να σκοτώσουν, λες και έπρεπε να γίνει το «σκορ» 1-1, σε ανταπόδοση του θανάτου του Αλέξη! Και σημάδεψαν έναν άνθρωπο που όντας αστυνομικός κωλυόταν να χρησιμοποιήσει το όπλο του πρώτος! Και που ξέχωρα από αστυνομικός, ήταν και ένας άνθρωπος σαν όλους μας, που μάλιστα εργάζεται σε μια χαμηλόμισθη δουλειά με υψηλό δείκτη κινδύνου! Από τα πιο εύστοχα που άκουσα τον τελευταίο καιρό ήταν πως κανένας πλούσιος δεν πάει να γίνει αστυνομικός! Αλήθεια είναι… Κι όμως, το «έγκλημα» του κατ’ αυτούς ήταν ότι το επάγγελμά του ήταν αστυνομικός!

Ένα από τα πράγματα λοιπόν που σιχαίνομαι είναι αυτοί οι επαναστάτες της πορδής! Αυτοί που θέλοντας να ξεφύγουν από τη μιζέρια τους και θέλοντας να αποδείξουν κυρίως στους εαυτούς τους πως είναι σημαντικοί και διαφορετικοί, παίρνουνε ένα όπλο και βγαίνουνε για να σκοτώσουν! Το ίδιο περίπου έκανε και η 17Ν. Παρότι ήθελαν να παρουσιάσουν τη δράση τους με τρόπο ρομαντικό και ελκυστικό, αποδείχτηκε πως ήταν απλώς απατεωνίσκοι που λήστευαν τράπεζες για να έχουν τα προς το ζην. Έγραφαν μάλιστα και προκηρύξεις μανιφεστικού τύπου, θέλοντας να ντύσουν με έναν μανδύα ιδεολογίας τη δράση τους! Πράσινα άλογα δηλαδή…

Και μ’ αρέσει που βγήκαν και κάτι απίστευτοι τύποι στις τηλεοράσεις και είπαν πως όλο αυτό ήτανε λέει προβοκάτσια ξένων δυνάμεων! Τι λέτε μωρέ; Νομίζετε πως όλος ο κόσμος ασχολείται μαζί μας; Ξέρετε πού μας έχουνε γραμμένους; Ψευτο-απατεωνίσκοι είναι οι δράστες που λένε πως δρουν στο όνομα του λαού και μιας κοινωνίας δικαίου. Μόνο που με τη δράση τους τέτοιες τρομοκρατικές οργανώσεις έδωσαν αφορμή στις παγκόσμιες αρχές να χρησιμοποιήσουν το πρόσχημα της τρομοκρατίας και να επιβάλλουν περιορισμούς στις ελευθερίες των πολιτών! Αποτέλεσμα στο άλλο άκρο δηλαδή…

Αλλά για να μην το παγκοσμιοποιήσουμε το θέμα, ας αρκεστούμε στο μικρόκοσμο που ζούμε. Βαριέμαι να γράψω για το πώς θα πρέπει να λυθεί όλη αυτή η διαμάχη που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην αστυνομία μας και σε αυτούς τους τύπους που θα μπορούσε να τους προσλάβει μια μαφιόζικη συμμορία για εκτελεστές της. Η λύση του προβλήματος είναι δουλειά αυτών που μας κυβερνάνε (διαχρονικά το λέω, δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς που μας κυβερνάνε τώρα…). Όπως έχει πολλάκις ειπωθεί, ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζει, αν και αυτό δεν είναι τόσο ενθαρρυντικό για την περίπτωσή μας.

Απλά θα ήθελα να δω όλους αυτούς που ούρλιαζαν (και καλά έκαναν…) όταν δολοφονήθηκε ο Αλέξης, να κάνουν το ίδιο και τώρα! Και δεν τους βλέπω… Ήθελα να ακούσω «Κουκουλοφόροι, γουρούνια, δολοφόνοι» όπως άκουγα «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», και δεν το ακούω… Ήθελα να δω να γίνονται πορείες και συλλαλητήρια εναντίον αυτών των εγκληματιών, αλλά δεν βλέπω να γίνεται τίποτα! Κάτι τυπικές δηλώσεις αποδοκιμασίας άκουσα κι αυτό ήταν όλο…

Και μέσα σ’ όλα αυτά, το παλικάρι ακόμα είναι στην εντατική και δεν έχει ξεφύγει τον κίνδυνο. Τουλάχιστον ας γίνει καλά, κι ας ευχηθούμε όταν αργότερα σκεφτεί τι του συνέβη, να μην μετανιώσει για τη δουλειά που διάλεξε… Κι ας σταματήσουμε να μισούμε οι μεν τους δε. Κανείς δεν κερδίζει τίποτα απ’ αυτό…

.

1 Ιαν 2009

Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ε, λοιπόν, ξέρετε κάτι; Τις τελευταίες Πρωτοχρονιές εγώ δεν πολυκαταλαβαίνω πως αλλάζει τίποτα σημαντικό με το να περάσουμε από την 31η Δεκεμβρίου στην 1η Ιανουαρίου! Από το 23:59 στο 00:00 τι αλλάζει; Απλά είναι ένα δευτερόλεπτο που έχουμε αποφασίσει πως είναι σημαντικό. Βεγγαλικά, πανηγύρια, ζητωκραυγές, κι όλα αυτά καταγράφονται κιόλας για να μπορούμε να βλέπουμε στις τηλεοράσεις «πώς γιορτάστηκαν οι Πρωτοχρονιές σ’ όλο τον κόσμο».

Συμβολικά είναι όλα αυτά. Με βάση το μετρικό σύστημα που φτιάξαμε για να μετράμε το χρόνο, πιστεύουμε πως εκείνη ακριβώς τη στιγμή κλείνει ένας κύκλος κι αρχίζει ο επόμενος. Να μην αρχίσω να γράφω για τη συνέχεια της ροής του χρόνου, γιατί η Φυσική πολλά έχει να πει γι’ αυτό το θέμα, αλλά χρονιάρες μέρες που είναι να μην το αποφλοιώσουμε εντελώς το πράγμα…

Φέτος πάντως ο χρόνος αυτός που φεύγει εμένα μου αφήνει την εντύπωση πως εδώ στον μικρόκοσμο της Ελλαδίτσας μας που ζούμε, υπάρχουνε ζωντανά κύτταρα ελπίδας! Ο ξεσηκωμός που ζήσαμε πριν κάμποσες βδομάδες, τις μέρες της δολοφονίας του παιδιού από τον αστυνομικό, εμένα με έκανε να νοιώσω πως δεν κοιμούνται όλοι στον ύπνο του δικαίου.

Η δολοφονία ξέρουμε πως ήταν η αφορμή. Αιτία ήταν η αγανάκτηση για μια ζωή που δεν υπόσχεται και πολλά στα 18χρονα παιδιά. Αυτά τα παιδιά που βλέπουνε να τα σπρώχνουν μέσα σε μια μηχανή του κιμά, να τους έχουνε βαπτίσει Παιδεία απλά τη συσσώρευση γνώσης, με σκοπό να πάρουν ένα πτυχίο που θα τα βοηθήσει να ζητιανέψουν μια χαμηλόμισθη δουλική εργασία, αλλά πραγματική ΠΑΙΔΕΙΑ δυσκολεύονται να δουν! Αυτά τα παιδιά βλέπουνε τους γονείς τους να δυσκολεύονται να πληρώνουν τα φροντιστήριά τους, βλέπουνε γύρω τους να περνάνε εκατομμύρια ευρώ που τα τσεπώνουν εξυπνάκηδες με διασυνδέσεις, και δεν το αντέχουν άλλο!

Είμαι γεννημένος το 1971, την εποχή του Πολυτεχνείου ήμουνα 3 χρονών σκατό και φυσικά δεν θυμάμαι τίποτα. Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, ειδικά την εποχή που εγώ ήμουνα 18, 19, 20 χρονών δεν θυμάμαι να βγήκαμε ποτέ στους δρόμους για κάτι σημαντικό, για να ψάξουμε τρόπο να αλλάξουμε κάτι. Αυτό το πράγμα έλαχε να το δω ετούτο τον Δεκέμβρη του 2008. Όλη η αισχύνη του μικρόκοσμου που ζούμε ξεσκεπάστηκε από τους πιτσιρικάδες αυτούς που σήκωσαν το χαλί και φάνηκε η βρώμα.

Πρωτοχρονιά σήμερα και δεν υπάρχει λόγος να γράψω περισσότερα. Ως ελάχιστο ευχαριστώ σ’ ετούτα τα παιδιά για το ταρακούνημα που μας πρόσφεραν, θα τους αφιερώσω ένα ποίημα του Παλαμά. Επειδή καμιά αλλαγή δεν έγινε ποτέ χωρίς κάποιο γκρέμισμα αυτών που θεωρούσαμε δεδομένα, καμιά γέννα δεν έγινε χωρίς πόνο. Διαβάστε το στίχο προς στίχο και δείτε πόση φωτιά κρύβει μέσα στις λέξεις του! Αξίζει καμιά φορά να θυμόμαστε γιατί είμαστε περήφανοι που ζούμε σε έναν τόπο που γέννησε έναν Παλαμά, έναν Καζαντζάκη, έναν Ρίτσο… Ο κατάλογος είναι μακρύς, πώς να τους γράψω όλους;

Ιδού:

Κωστής Παλαμάς - Ο ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ

- Ακούστε! Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ' εγώ κι ο χτίστης!
Ο διαλεχτός της Άρνησης κι ο ακριβογιός της Πίστης!
Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι,
στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.
Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του Χαλασμού πατέρας,
πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.
Εγώ ο Σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης,
του μακρεμένου αγναντευτής, και κλέφτης κι απελάτης
και με το καριοφίλι μου και με τ' απελατίκι
την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.
Κάλλιο φυτρώστε αγριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε λύκοι,
κάλλιο φουσκώστε πόταμοι και κάλλιο ανοίχτε τάφοι,
και, Δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε αίμα,
παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.
Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ' αγρίμια
ξανάρχεται. Καλώς να ‘ρθεί! Γκρεμίζω τη ασκήμια!
Είμ' ένα ανήμπορο παιδι που σκλαβωμένο το 'χει
το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι
δεν του αποκρίνεται κανείς, και πάει κι όλο προσμένει
το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει.
Μα το τσεκούρι μοναχά στο χέρι σαν κρατήσω,
και το τσεκούρι μου ψυχή μ' ένα θυμό περίσσο.
Τάχα ποιος μάγος, ποιο στοιχειό του δούλεψε τ' ατσάλι
και νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,
και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν' ανοίξω,
και μ' ένα Ναι να τιναχτώ, μ' ένα Όχι να βροντήξω;
Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε
γκρικάω, βγαίνει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!


Υ.Γ. 1: Ένα ευχαριστώ στον Σταύρο Ψ., έναν φίλο Έλληνα που μου έστειλε το ποίημα ολοκληρωμένο, είχα μόνο αποσπάσματα…

Υ.Γ. 2: Ήθελα αυτή η Πρωτοχρονιά να έχουμε περισσότερη χαρά, όμως η φωτογραφία ενός παλαιστίνιου στη Γάζα που κρατούσε κλαίγοντας το πεθαμένο παιδί του, δεν μας αφήνει… Αλλά για τη Γάζα θα γράψω στο επόμενο post...
 
SYNC ME @ SYNC
Racing Tips
Racing Tips