ΕΚΚΛΗΣΙΑ Α.Ε.

Όταν ήμουν μικρό παιδί η λέξη ΙΕΡΑΤΕΙΟ μου προκαλούσε κάτι ανάμεσα σε φόβο και αποστροφή! Μέσα στο μυαλό μου αυτή η λέξη μου έφερνε μια συμμορία γενειοφόρων ιεραρχών που φορώντας μεγάλες μαύρες μυτερές κουκούλες στο κεφάλι τους συνεδρίαζαν μυστικά γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι, μέσα σε ένα μισοφωτισμένο δωμάτιο. Αυτή η αποστροφή ερχόταν πάντα σε αντιπαράθεση με το θρησκευτικό μου συναίσθημα. Δεν μπορούσα να κατανοήσω πώς γίνεται, αυτοί που ζούνε ανάμεσά μας και εκπροσωπούν το Χριστό στη γη, να νοιάζονται για το ποιος θα κάνει περισσότερα ευχέλαια και ποιος θα διαβάσει (με το αζημίωτο πάντα…) περισσότερες ευχές πάνω στα μνήματα.

Πέρασε ο καιρός και μεγάλωσα… Άρχισα να καταλαβαίνω σιγά – σιγά κοιτώντας φυσιογνωμικά έναν άνθρωπο στα μάτια, αν έχει καλοσύνη ή πονηριά στην καρδιά του. Και εμβρόντητος παρατήρησα πως όπως και με τις υπόλοιπες κατηγορίες ανθρώπων, έτσι και με τους παπάδες μας, ισχύει ο γενικός κανόνας που λέει πως μέσα σε ένα χωράφι θα βρεις και λουλούδια, θα βρεις και τσουκνίδες.

Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι πως στην περίπτωσή μας τα λουλούδια είναι μικρά, ενώ όσο μεγαλώνουν μεταμορφώνονται με έναν μαγικό τρόπο σε τσουκνίδες! Έχω συναντήσει ιερείς που λειτουργούν σε χωριά και δεν τους ξέρει κανείς εκτός από τους συγχωριανούς τους, οι οποίοι πραγματικά σηκώνουν σταυρό προσπαθώντας να απαλύνουν τον πόνο και τη δυστυχία των συνανθρώπων τους. Ιερείς που τάχθηκαν στην αποστολή του Ποιμένα και τιμούν αυτό το τάμα τους. Γράφοντας λοιπόν αυτό το άρθρο, οφείλω να τους διαχωρίσω από τις τσουκνίδες, αποδίδοντάς τους τον πρέποντα σεβασμό…

Τι γίνεται όμως με τις κεφαλές της Εκκλησίας μας; Χμμμ… Εδώ σας θέλω! Όταν βλέπω στις ειδήσεις τα καθωσπρέπει ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης που με δεινοσαυρική κοινοτυπία αναφέρουν «Συνεδρίασε χτες υπό τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με αντικείμενο κλπ, κλπ…» δείχνοντας ταυτόχρονα πλάνα με τους αρχιερείς παρατεταγμένους εκατέρωθεν του αρχιεπισκόπου να ποζάρουν για τις τηλεοπτικές κάμερες, έρχεται ξανά στο μυαλό μου η παιδική εικόνα της συμμορίας με τις μαύρες κουκούλες!

Πριν δυο - τρεις περίπου μήνες η Δ.Ι.Σ. «δίκασε» τον γενειοφόρο Παντελεήμονα Αττικής που είχε παντελονιάσει ένα γερό κομπόδεμα «για τα γηρατειά του», και γνωμάτευσε πως ήταν αθώος! Αυτή λοιπόν η Δ.Ι.Σ., η κατά κόσμον Διαρκής Ιερά Σύνοδος, μόνο ιερή δεν είναι… Και μάλιστα φροντίζει επιμελώς να μας θυμίζει ότι είναι ανίερη, κοινώς κολασμένη, μπας και το ξεχάσουμε. Καλά, δεν ντράπηκαν καθόλου; Η πλειοψηφία της Δ.Ι.Σ. απεφάνθη ότι δεν προκύπτουν από το φάκελο επαρκείς ενδείξεις ενοχής κατά του μητροπολίτη και επομένως δεν συντρέχουν λόγοι για παραπομπή του στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη, θέτοντας την πολύκροτη υπόθεση στο αρχείο! Αυτός λοιπόν ο μουσάτος, ο παραδόπιστος μητροπολίτης πρώην Αττικής εκτίει ποινή εξαετούς κάθειρξης από τις 20 Ιουνίου του 2008, για υπεξαίρεση 56 εκατομμυρίων δρχ. (164.000 ευρώ) από τη Μονή Οσίου Εφραίμ, ενώ πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε 8 χρόνια με αναστολή, χωρίς βέβαια να επιστρέψει τα υπεξαιρεθέντα, κατά τα πατροπαράδοτα αήθη κι έθιμα της ορθόδοξης χώρας μας…

Το περιστατικό το αναφέρω ως απλό παράδειγμα, ενδεικτικό του δαιδαλώδους συστήματος ασυλίας που απολαμβάνουν οι ανώτεροι ιεράρχες μας. Και επιπροσθέτως, εκμεταλλευόμενοι το μύθευμα της περιώνυμης άρρηκτης σχέσης Ορθοδοξίας και Ελληνισμού, την χρησιμοποιούν για να εξασφαλίσουν απίστευτες φορολογικές απαλλαγές για την Εκκλησία και τις θρησκευτικές οργανώσεις της! Μίλησε κανένας για συνταγματική ισονομία και ισόποση συνεισφορά χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη; Χα χα χα… Πάρτε μολύβι και χαρτί γιατί ο κατάλογος με τις απαλλαγές από τις φορολογικές υποχρεώσεις της Εκκλησίας και των εκπροσώπων της είναι μεγάλος (Τα στοιχεία τα αντλώ από σχετικό άρθρο του Γιώργου Ι. Πατσόπουλου σε πρόσφατο φύλλο κυριακάτικης εφημερίδας):

- Απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, ενώ αντίθετα οι δωρεές προς κάποιο εκκλησιαστικό ίδρυμα εκπίπτουν από το εισόδημα. Οι ίδιοι δηλαδή όχι μόνο δεν πληρώνουν φόρο αλλά έχουν φροντίσει να διευκολύνουν τις εισροές πλούτου προς την εκκλησία μέσω δωρεών, τις οποίες χρησιμοποιεί αυτός που κάνει τη δωρεά για να μειώσει το φορολογηθέν εισόδημά του! Κανονικό πλυντήριο δηλαδή…

- Για ένα μικρό χρονικό διάστημα πλήρωναν φόρο 10% επί των εισοδημάτων που είχαν από εκμισθώσεις ακινήτων. Αυτό σταδιακά μειώθηκε και τελικά καταργήθηκε.

- Οι πωλήσεις των ακινήτων τους δεν υπάγονται ούτε στο φόρο αυτόματου υπερτιμήματος, ούτε στο τέλος συναλλαγής. Οι υπόλοιποι πολίτες γιατί άμα πουλήσουν ακίνητο πληρώνουν κανονικά;

- Απαλλάσσονται πλήρως από το φόρο μεταβίβασης ακινήτων όταν προβαίνουν σε νέες αγορές. Οι υπόλοιποι πολίτες βέβαια, ξέρετε… τα ακουμπάνε κανονικά.

- Απαλλάσσονται επίσης πλήρως από το φόρο δωρεών και κληρονομιών για τα περιουσιακά στοιχεία που δωρίζονται από τους πιστούς. Όχι μόνο δηλαδή εντάσσουν στην περιουσία της εκκλησίας ολοένα και περισσότερα, αλλά ούτε λόγος για φορολόγηση.

- Οι κάθε φύσης εισπράξεις τους απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ! Και ούτε λόγος να γίνεται βέβαια για τα παγκάρια που γεμίζουν με τους οβολούς των πιστών. Ουδείς καταμετρά πόσα λεφτά εισπράττονται, καμία απόδειξη δεν κόβουν, ότι θέλουν κάνουν…

- Έχουνε πλήρη απαλλαγή από το ΕΤΑΚ, παρά την αμύθητη ακίνητη περιουσία που κατέχουν, τη στιγμή που οι εταιρείες ιδιοκτήτριες ακινήτων πληρώνουν φόρο 0,6%.

- Δεν είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλουν δήλωση περιουσιακής κατάστασης, «πόθεν έσχες» δηλαδή, μια υποχρέωση που είναι φυσικά νομοθετημένη για όλους τους δημόσιους λειτουργούς, πλην φυσικά των εκκλησιαστικών!

- Εννοείται πως δεν γίνεται καν λόγος για υπαγωγή στην έκτακτη εισφορά που πρόσφατα ανακοινώθηκε για να βουλώσουμε ως κράτος την τρύπα του δημοσιονομικού ελλείμματος. Και φυσικά, όπως όλοι ξέρουμε, οι μισθοί τους πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό!

Κανονική νόμιμη μαφιόζικη οργάνωση δηλαδή! Όλες αυτές οι φοροαπαλλαγές είναι διαχρονικά επιτεύγματα των εκπροσώπων της εκκλησίας μας με σκοπό τη γιγάντωση της περιουσίας της. Για το αν αυτές οι πρακτικές είναι σύμφωνες με τα χριστιανική ήθη, αφήστε το καλύτερα…

Και πώς επιτυγχάνονται όλα αυτά; Μα φυσικά με τη συγκατάθεση των εκπροσώπων μας, αυτών που ψηφίζουμε για να νομοθετούν και να μας υπηρετούν, οι οποίοι υπό το φόβο του πολιτικού κόστους, προσκυνούν το ράσο τους.

Θυμάστε την υπόθεση με τις ταυτότητες; Για γέλια και για κλάματα… Θυμάστε που ο σημερινός πρωθυπουργός μας, όντας ακόμα υποψήφιος, τότε που πλησίαζαν οι εκλογές έτρεξε από τους πρώτους να υπογράψει υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, να χτυπήσει προσοχή στους ρασοφόρους και να εξασφαλίσει τις ψήφους των νοικοκυραίων που βάζουν τα κασμίρια τους και παρατάσσονται κάθε Κυριακή πρωί στους ναούς… Με αυτή την υπογραφή του πείσθηκα πως πρόκειται για έναν ακόμα πολιτικό σπιθαμιαίου πολιτικού αναστήματος, υποτακτικό των συμφερόντων που ποδηγετούν τη χώρα μας και το λαό μας.

Θα βρεθεί κανείς να βάλει σε μια τάξη όλα αυτά; Αμφιβάλλω… Απλά είπα να γράψω δυο κουβέντες για όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν πολύ κόσμο να αηδιάζει. Και να θυμίσω ξανά πως όλα αυτά δεν αφορούν τους απλούς ιερείς μας που βρίσκονται υπό την σπάθη της αυταρχικής εκκλησιαστικής δικαιοσύνης και του εντόπιου μητροπολίτη της ενορίας τους, αλλά παρ’ όλα αυτά ιερουργούν με ζήλο και αγάπη στην καρδιά. Ούτε αφορούν τη θρησκεία μας, την οποία όλοι αυτοί οι αγύρτες χρησιμοποιούν για τα καλά και συμφέροντά τους!
.